مدل‌سازی ظرفیت‌های آبی حوزه‌های آبخیز استان مرکزی

امروزه کشور شاهد رشد و توسعه مدل­های متعددی برای طراحی سامانه‌­های تامین آب، برآورد سیل، مدیریت تخصیص و استفاده منابع آبی، مدیریت هرزآب‌­ها و فاضلاب­‌ها در مناطق شهری و مدیریت بوم‌سازگان‌های آبی است. شناخت ظرفیت­‌های آبی و تقاضا برای آب از مولفه­‌های اصلی تصمیم­‌گیری برای مدیریت منابع، آبخیزها و پدیده­‌هایی نظیرخشک­سالی به شمار می­‌رود. در فضای مدیریت منابع آب­‌های سطحی و ریسک خشک­سالی مناطق مختلف کشور، همچنان فقدان یک سامانه که تصمیم­‌گیران را در اتخاذ تصمیمات درست و به موقع پشتیبانی کند، کاملاً مشهود است. برای ایجاد چنین سامانه‌­ای، لازم است اقدامات اساسی در خصوص شناخت موضوع و ظرفیت‌­های موجود کشور مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند. در این پژوهش، شبیه­‌سازی در حوزه‌­های آبخیز درجه هفت موجود در استان مرکزی واقع در منطقه اقلیمی نیمه­‌خشک با استفاده از اطلاعات بارندگی، تبخیر و دبی و با کمک دو مدل AWBM و SFB انجام و تحلیل شد. استخراج پارامترهای فیزیکی مدل، تبدیل اطلاعات نقطه­ای بارندگی به اطلاعات منطقه­‌ای با استفاده از روش‌­های مختلف و معمول، تحلیل اطلاعات تبخیر و محاسبه تبخیر و تعرق پتانسیل و تجمیع اطلاعات به‌­منظور شبیه­‌سازی هیدرولوژیکی حوزه­‌های آبخیز درجه هفت و برآورد ظرفیت جریان­‌های سطحی در این استان از اهداف اصلی این پژوهش محسوب می‌­شود. نتایج محاسبه شده و به دست آمده برای واسنجی و اعتبارسنجی دو مدل AWB و SFB در تمامی زیرحوضه‌ها نشان داد که مدل AWBM می‌تواند شبیه‌سازی قابل قبولی نسبت به مدل SFB در شرایط استان مرکزی داشته باشد و مدل SFB با توجه به مقادیر ضریب تعیین و ضریب کارایی به هیچ وجه مناسب تشخیص داده نشد.